Elżbieta Trela-Kieferling (ed.), Nakopalniane pracownie krzemieniarskie z okresu neolitu w Bęble, st November 2022 · Archaeologia Polona Dagmara H. Werra
Cmentarzysko sprzed 4 tys. lat odkryte pod Raciborzem przez rolnika fot. Muzeum w Raciborzu Trzy groby w jednej jamie, ułożone w sposób charakterystyczny dla pochówków z okresu neolitu i wczesnej epoki brązu – odkryto przypadkiem na polu w rejonie Raciborza (Śląskie). Dokładne prace prowadzone będą jesienią. Zdaniem archeologów szkieletów może być więcej. Odnalezione przez rolnika szczątki znajdowały się bardzo płytko, ok. 30 cm poniżej poziomu terenu. Jak tłumaczył archeolog z Muzeum w Raciborzu Romuald Turakiewicz, tak płytkie usytuowanie mogiły wiąże się z postępującą erozją stoku, która powoduje odsłanianie znajdujących się pierwotnie dużo głębiej pochówków. „Odsłonięty kościec ułożony był na prawym boku ze zgiętymi rękami, podkurczonymi nogami i twarzą skierowaną na wschód, co jest charakterystyczne dla pochówków z okresu neolitu i wczesnej epoki brązu. W tym przypadku kości nóg zostały wydobyte na powierzchnię podczas prac polowych. Poniżej oraz obok wyeksplorowanego grobu zaobserwowano dwa kolejne pochówki (także ułożone na boku) – co dowodzi, że natrafiono na pozostałości cmentarzyska. W tej sytuacji można uznać, że opisywane pochówki mogą stanowić część grobu zbiorowego” – podał archeolog. Jak wskazał Turakiewicz, samo odkrycie tak starych szczątków nie jest zaskoczeniem, ponieważ w tej okolicy odnaleziono już pochówek, jak i ślady osadnictwa z tamtego okresu właśnie. Dodał, że rejon Raciborza znajduje się blisko Odry, a i tamtejsze gleby są wysokiej jakości. „Natomiast zaskoczyło nas to, jak skomplikowany był ten pochówek. Mamy trzy szkielety w jednej jamie, więc to może być grób zbiorowy, pochówek rodzinny, może nawet ofiarny. Przypuszczam, że mamy do czynienia z większym cmentarzyskiem i szczątków będzie więcej” – powiedział Turakiewicz. W trakcie badań powierzchniowych otoczenia grobu odnaleziono również liczne fragmenty ceramiki pradziejowej, a także fragment kamiennej siekierki. Na razie badacze zrobili mały wykop o rozmiarach dwa na dwa metry. Pochówki zostały zabezpieczone, a dokładne prace badawcze planowane są na wczesną jesień, jak tylko rolnik skończy swoje uprawy. (PAP) autor: Agnieszka Kliks-Pudlik Najlepsze i najtańsze wykrywacze metalu na początek jak i dla profesjonalisty! Pewne wykrywacze z najwyższej półki dla początkujących i zaawansowanych… do tego sprzęt do kopania, koszulki, KUBKI, monety i wiele innych – zapraszamy!
Fundacja Wiedzy Archeologicznej, Mokotów, Warszawa, Poland. 946 likes · 2 talking about this. Nasza przyszłość zależy w dużej mierze od tego ile wiemy o przeszłości
Pod łopaty koparek na budowie polderu Racibórz Dolny patrzy codziennie Paweł Wiktorowicz. Sprawuje nadzór archeologiczny. Kobiety najważniejsze Najciekawszą rzecz znalazł tu jednak inny archeolog z Poznania – Marek Anioła. Wykopał doskonale zachowaną, ceramiczną figurkę kobiety. Takie figurki były zapewne związane z kultem płodności i z... matriarchatem. Pozycja kobiety 6 tysięcy lat temu była nad Odrą prawdopodobnie znacznie wyższa niż wcześniej i niż później. Dlaczego? Bo to właśnie kobiety, a nie zajmujący się polowaniami mężczyźni, wynalazły uprawę roślin. Okazało się, że to one przynoszą do domu dużo potrzebnej żywności, więc prawdopodobnie wszyscy zaczęli się z nimi bardzo liczyć. Właśnie, do jakiego domu? – Znaleźliśmy ślady ziemianek i dużych budynków słupowych, o wymiarach około 5 na 10 metrów – mówi M. Anioła. Pomiędzy słupami zapewne były rozciągnięte ścianki, np. z zaplecionych gałęzi. W Poznaniu archeolodzy spróbowali złożyć w całość przywiezione spod Raciborza ceramiczne skorupy. I znaleźli w ten sposób fragmenty... jeszcze dwóch innych figurek kobiet! I na dokładkę naczynie w kształcie ludzkiej postaci. – Odnalezienie tak wielu figurek na jednym stanowisku dotąd się w Polsce nie zdarzyło – cieszy się M. Anioła. Ostry nóż z krzemienia Z kolei na wschodnim brzegu Odry, na polach w pobliżu Lubomi, archeolodzy znaleźli kilka tysięcy krzemiennych narzędzi. – Tu była pracownia krzemieniarska. Ludzie siedzieli sobie, o, na tym pagórku, i łupali te krzemienie. Zaraz obok było jezioro albo starorzecze Odry, widzi pan jeszcze obniżenie po tym? Na tych bagnach pewnie łatwiej było też polować. 90 proc. naszych znalezisk z tego miejsca to są ułomki, okrzeski, powstałe przy wytwarzaniu narzędzi – tłumaczy P. Wiktorowicz. – Z tych ułomków też można się wiele dowiedzieć. Są specjaliści, którzy na podstawie ułożenia potrafią nawet określić, czy ich wytwórca był prawo- czy leworęczny. Większość narzędzi znalezionych na tym stanowisku było uszkodzona albo nieudana. To dlatego ich wytwórcy je tutaj zostawili. Paweł Wiktorowicz pokazuje nam znaleziony przez siebie ułamany kawałek krzemiennego noża. – Niech pan sobie sprawdzi, jakie to ciągle jest ostre... Można było tego używać jako noża albo dać jakąś oprawę i zrobić sierp – tłumaczy. Znaleziono też coś kilkadziesiąt metrów od ulicy Granicznej w Lubomi, blisko piekarni. – Widzi pan tę żółtą łachę piasku? Archeolodzy z Wrocławia znaleźli tam małą osadę z okresu wczesnego średniowiecza – pokazuje P. Wiktorowicz. Na miejscu tej starej osady ma w przyszłości powstać stacja transformatorowa i zbiornik rezerwowy. W jakich warunkach żyli ówcześni mieszkańcy Lubomi, Słowianie z plemienia Gołęszyców? – Koledzy z Uniwersytetu Wrocławskiego znaleźli tu półziemianki. To były chaty częściowo zagłębione w ziemi, z jakąś konstrukcją na górze. Czasami miały wielkość budy dla psa, ale jednak wieczorem można było się w nich schronić... A całe dnie ci ludzie spędzali na zewnątrz, ciężko pracując. Takie były wtedy warunki – mówi archeolog. Odkrywcy tej osady w Lubomi sformułowali wstępną hipotezę, że była ona związana z wielkim grodziskiem, którego potężne wały sprzed 1200 lat do dziś można podziwiać w lubomskim lesie. To w linii prostej odległość około 2 kilometrów. Jednym z ciekawszych przedmiotów znalezionych w miejscu, gdzie powstają wały polderu Racibórz Dolny, jest miedziana siekierka z okresu neolitu. Należała do pierwszych rolników, mieszkających około 6 tysięcy lat temu pod dzisiejszym Raciborzem. Jednak ciężko byłoby nią wykonać jakąś pracę. – Miedź jest zbyt miękka, żeby nią kroić. To raczej coś, co podkreślało prestiż, bardziej kapitał niż przedmiot użytkowy – oceniają Marcin Rezner i Romuald Turakiewicz z Muzeum w Raciborzu. – Może nosił ją wódz, który się szczycił, że w sąsiednich wioskach nikt nie miał czegoś podobnego? – zastanawiają się. Może ten bogacz schował siekierkę w obawie przed złodziejami, a potem zmarł, nie przekazując wiedzy o miejscu ukrycia? A może po prostu zgubił? Siekierka jest tak mała, że o zawieruszenie jej nietrudno. – Jeśli tak było, to zgubił mercedesa. Bo to mniej więcej tej klasy rzecz – komentuje M. Rezner. Wszystkie znaleziska z wykopalisk pod wałami polderu Racibórz Dolny trafią po ich opracowaniu do Muzeum w Raciborzu. Najciekawsze z nich zostaną prawdopodobnie pokazane na wystawie czasowej, która mogłaby odwiedzać też inne muzea.
Badania mikroregionu z terenu Wielkopolski”, Śmigiel, woj. wielkopolskie, 7-8 sierpnia 2004 r. 369 more by Agnieszka Matuszewska Publisher: Adam Mickiewicz University Poznan
Rzeczniczka dodała, że pierwotny obszar badań archeologicznych na tym odcinku obejmował 261,5 ara na czterech stanowiskach zlokalizowanych w Niechobrzu, Lutoryżu (dwa stanowiska) i Babicy. „Decyzjami Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków obszar do badań został poszerzony do 1 533,01 ara. W trakcie nadzoru archeologicznego odkryto też dodatkowe stanowisko w miejscowości Mogielnica o powierzchni 83,80 ara, które zostało poszerzone do 143,25 ara” – podała Rarus. Podczas prac archeologicznych odkryto obiekty pradziejowe związane z osadami, takie jak jamy osadowe, paleniska, dołki posłupowe, które datowane są na epokę neolitu i epokę brązu, epokę wpływów rzymskich, okresu lateńskiego, kulturę łużycką, kulturę przeworską, wczesnego średniowiecza, okresu nowożytnego oraz niekreślone chronologicznie. Jak zaznaczyła rzeczniczka rzeszowskiego oddziału GDDKiA, dodatkowo, na obszarze stanowiska w miejscowości Mogielnica, odkryto 11 grobów kultury ceramiki sznurowej z okresu neolitu, składających się z szybu wejściowego, jamy grobowej i łączącego je korytarzyka. „Pierwotnie przykryte były nasypem kurhanowym, który nie zachował się do naszych czasów. Groby były bogato wyposażone w narzędzia krzemienne, grociki krzemienne do strzał, topory i siekiery kamienne. Ponadto znaleziono liczny materiał ceramiczny zdobiony odciskami sznura. Archeolodzy datują stanowisko na okres przełomu neolitu i epoki brązu (2600-2300 przed Chrystusem)” – podała Rarus. Jak podkreśliła rzeczniczka, groby bez wątpienia tworzyły cmentarzysko kurhanowe zlokalizowane na kilku sąsiadujących ze sobą wzniesieniach. Pochówki najczęściej były pojedyncze lub podwójne. W jednym przypadku udokumentowano szczątki trzech osób, jednak z bardzo słabo zachowanymi kośćmi. Rarus podkreśliła, że wszystkie znaleziska zostaną teraz poddane wnikliwej analizie i szczegółowo opracowane przez specjalistów zajmujących się tym etapem pradziejów. „Materiały z badań zostaną przekazane do Muzeum Okręgowego w Rzeszowie” – dodała. Badania archeologiczne na odcinku S19 trwają od 10 marca br. Do tej pory zakończyły się tylko na jednym stanowisku w Niechobrzu. „Na pozostałych stanowiskach badania nadal trwają z uwagi na ich rozszerzenia, a także na problemy z dostępnością do terenu z powodu przebiegu przez teren stanowisk czynnej sieci gazowej wysokiego ciśnienia” – zaznaczyła Rarus. Badania archeologiczne wykonuje konsorcjum archeologiczne: APB THOR i Fundacja Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. (PAP) autor: Wojciech Huk huk/ drag/
PDF | On Jan 1, 2011, Jarosław Wilczyński published Materiały kamienne z neolitu i wczesnej epoki brązu z wielokulturowego stanowiska w Modlnicy, stan. 5, pow. krakowski | Find, read and cite
KurhanCmentarzysko kurhanowe Szwajcaria w okolicy SuwałkKurhan – rodzaj mogiły , w kształcie kopca o kształcie stożkowatym lub zbliżonym do półkolistego, z elementami drewnianymi, drewniano-kamiennymi lub kamiennymi (zobacz dolmen ), w którym znajduje się komora grobowa z pochówkiem szkieletowym lub ciałopalnym. Pomieszczenia grobowe, nieraz bardzo rozbudowane, mają zwykle konstrukcję kamienną bądź drewnianą, czasem są kute w litej skale[1].Wschodnioeuropejskiemu słowu „kurhan” odpowiada, używane w językach zachodnioeuropejskich, określenie „ tumulus ”.Spis treści1 Występowanie2 Przykłady Europejska część Rosji i Syberia i Azja Państwa Bliski Japonia3 Przypisy4 Zobacz też5 Bibliografia6 Linki zewnętrzne WystępowanieKurhany występują na obszarach Europy , Azji i Ameryki w epoce neolitu i żelaza ( kultura unietycka , trzciniecka , przedłużycka , także w niektórych lokalnych grupach kultury łużyckiej ). Rzadziej spotykane były także w kulturach okresu rzymskiego i wczesnośredniowiecznego . Przykłady kurhanów Polska Kopiec Krakusa w Krakowie Kopiec Wandy w Krakowie Stróża Kolonia ( gmina Kraśnik ), IX wiek Wielkopolskie piramidy w Łękach Małych koło Grodziska Wielkopolskiego – grupa 11 kurhanów z XVII wieku Poleski Park Narodowy – kurhany z epoki trzcinieckiej Łysa Góra; Sitaniec , okolice Zamościa Czarnocin koło Buska-Zdroju Miernów koło Buska-Zdroju Kopiec tatarski w Przemyślu Czerne na Mazurach Szwedzka Mogiła - wczesnośredniowieczny kurhan w Rejowcu Fabrycznym Grodzisko w Wysokiem Mazowieckiem Białogórze , między Zgorzelcem a Lubaniem - 200 mogił oraz grodzisko słowińskie Rezerwat Przyrodniczo-Archeologiczny „Grodzisko Runowo " Widawa ( powiat łaski ) - kurhan z okresu II - IV w. Cmentarzysko Jaćwingów w okolicach Suwałk Lubiatowo - kurhany w pobliżu leśniczówki Szklana Huta. Wzgórze Wisielców na wyspie Wolin Kurhan karniowicki w Karniowicach kurhany w Bierówce koło JasłaSzczeglińskie kurhany (w okolicach Szczeglina w woj. zachodniopomorskim) Puszcza Białowieska - Rezerwat krajobrazowy im. prof. Władysława Szafera ( kwadrat 387 C ) Rostołty w woj. podlaskim, kurhan kultury wielbarskiej Kuraszewo w woj. podlaskim, kurhan kultury wielbarskiej Wola Grójecka w woj. świętokrzyskim,gmina Ćmielów - kurhan z okresu neolitu, ok. 2 m wysokości Cmentarzysko w Węsiorach w woj. pomorskim Europejska część Rosji i UkrainaKrólewskie kurhany scytyjskie : Towsta Mohyła , Sołocha , Gajmanowa Mogiła , Czertomłyk , Melitopolski oraz Kelermeskie i Uljapskie na Kubaniu .Kurhany bosporańskie : Kul-Oba , Bolszaja Bliznica . Wielki Ipatowski koło Stawropola .Numer 4, Kutuluk koło Samary w Rosji , XXIV wiek . Ryżanówka , około 150 km na południe od Kijowa , III wiek . Syberia i Azja Środkowa Pazyryk – zespół 5 wielkich kurhanów z pochówkami wodzów plemion scyto- sackich , VI - V wiek Noin Uła – nekropola wielmożów Xiongnu , I wiek / I wiek . Issyk w Kazachstanie w kompleksie sackiej nekropoli królewskiej z VI - III wieku Cmentarzysko kurhanowe Berel w dolinie rzeki Buchtarmy w Kazachstanie - III wiek z najsłynniejszym kurhanem nr 11 Państwa bałkańskieTereny obecnej Bułgarii , Rumuni , Grecji , Serbii i europejskiej części Turcji (na obszarze dawnej Tracji , Dacji i Mezji )Kurhan Aleksandrowski, ok. IV wiek - w grobowcu zachowały się freski ze sceną polowania na dzika. grobowiec z Kazanłyku w środkowej Kurhan z Werginy w GrecjiGoljama KosmatkaSveticaZlatinica Kırklareli = bułg. ŁozengradNaip i Harekattepe w Tekirdağ SzwecjaHåga koło Uppsali , X wiek . Bliski Wschód Nemrut Dağı , w kommageńskim kompleksie świątynno-sepulkralnym w południowo-wschodniej Turcji, I wiek JaponiaWielki Kurhan cesarza Nintoku na wyspie Honsiu Przypisy↑ Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, ss. 83, 84. . Zobacz też budowle megalityczne tumulus teoria kurhanowa Parafialny Ośrodek Pamięci Zmarłych w Karniowicach Bibliografia( ros. ) Акишев "Курган Иссык", "Искусство", Москва, 1978 ( Akiszew „Kurhan Issyk”, wyd. Isskustwo, Moskwa, 1978); [1] ( duń. ) Almgren, O. "Kung Björns hög" och andra fornlämningar vid Håga, 1905 (za anglojęzyczną Wikipedią)( fr. ) Domaradzki „Pitiros i Thasos. Structures economiques dans la peninsule balkanique aux VII-II siecles avant Opole 2000Faridis K. „Vergina”, Wydawnictwo Rekos Ltd., Thessaloniki-Oreokastro 2006, s. 36 (wydanie polskie w tłum. Barbary Marii Hantel-Galatou), Praca zbiorowa „Encyklopedia sztuki starożytnej”, WaiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 126, 171, 248, 325, 326, 347-349, 348-349, 386, 425, 431, 462, 534, 575-576, 590-591, (PWN), (WaiF) Linki zewnętrzne O Kutuluku z „Archeology”, magazynu Amerykańskiego Instytutu Archeologicznego ( ang. ) O Ipatowie z „Archeology ( ang. ) Cmentarzysko Berel ( ros. ) O Ryżanówce (Tutanchamon ukraińskich stepów - Muzeum Archeologiczne w Krakowie) Przewodnik "Śladami Pierwotnych Kultur: Grodziska - Święte miejsca - Kamienne kręgi - Kurhany" , format PDF. Puszcza Białowieska - Kurhany (kwadrat 387C) Inne hasła zawierające informacje o "Kurhan": Język prasłowiański ( biz. palátion) z językami tureckimixomǫto, kъnęga/kъniga, kolpakъ/klobukъ z językami dackimi i północnotrackimimogyla, Kurhan (dac. kurgan) Fleksja Obok liczby pojedynczej i mnogiej istniała liczba podwójna . Deklinacja ... Archeologia zazwyczaj były to prace o charakterze kolekcjonerskim bez prowadzenia dokumentacji naukowej. Źródła archeologiczneKurhan starożytny w Szklanej Hucie na PomorzuStarożytny Kurhan na Suwalszczyźnie w miejscowości ... Stanowisko archeologiczne ... Tracja ... Wołgograd ChRL Chengdu , ChRL Kruševac , Serbia Ruse , Bułgaria Płońsk , Polska Zobacz też Dom Pawłowa Fontanna Barmalei Kurhan Mamaja ... Bitwa stalingradzka mogło zginąć nawet 250 tys. utrzymywali w tym momencie walki strategiczny Kurhan Mamaja – na radzieckich mapach wojskowych oznaczony jako wzgórze 102 – ... Atena Partenos ... Cywilizacja doliny Indusu było miastami. Największe z nich, jak: Dholavira, Harappa , Lothal (w gudźarati dosłownie Kurhan umarłych), Mohendżo-Daro (podobnie Kurhan umarłych w sindhi ) czy Rakhigarhi miały po ... Janka Kupała kłopotów z cenzurą . W kwietniu 1910 roku zakończone zostają prace nad poematem Kurhan, a w sierpniu poeta kończy poemat Son na Kurhanie – jeden ... Władysław III Warneńczyk ... Inne lekcje zawierające informacje o "Kurhan": Hasło nie występuje w innych lekcjach! Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
Explore Pamiątkowa mogiła z okresu powstania styczniowego in Bialski with photos, map, and reviews. Find nearby hotels and start to plan your trip to Pamiątkowa mogiła z okresu powstania styczniowego.
Fot. flickr/cc/isawnyu Duże skupisko skorup naczyń ceramicznych sprzed ponad 5000 lat odkryli archeolodzy w południowo-zachodniej Anglii - informuje serwis internetowy Cornishman. Odkrycia dokonał zespół archeologów prowadzący wykopaliska na niewielkiej wyspie St Martin's, znajdującej się w archipelagu wysp Scilly na Oceanie Atlantyckim, na zachód od wybrzeży Półwyspu Kornwalijskiego w południowo-zachodniej Anglii. Naukowcy odkryli na stanowisku tysiące skorup i fragmentów neolitycznych naczyń, pochodzących z okresu 3500-3000 r. Dr Duncan Garrow, archeolog z Uniwersytetu w Reading, oraz Fraser Sturt z Uniwersytetu w Southampton kierują pracami wykopaliskowymi na stanowisku w ramach projektu badawczego Stepping Stones (Kroczące Kamienie), ufundowanego przez brytyjską Radę Naukową ds. Sztuki i Nauk Humanistycznych (AHRC) i Towarzystwo Londyńskich Antykwariuszy (SAL). Jak poinformował dr Garrow, już w ubiegłym roku archeolodzy wykonali na stanowisku serię próbnych wykopów o wymiarach 2 na 2 metry każdy, a podczas najnowszych prac w poszukiwaniu pozostałości prehistorycznych budowli zdecydowali się na wykonanie dużo większego wykopu o długości 12 metrów i szerokości 10 metrów. Archeolodzy odkryli i wydobyli wielką ilość skorup naczyń i narzędzi z krzemienia z okresu neolitu oraz tak rzadkie artefakty, jak kamienny toporek z wydrążonym otworem na trzonek, wisiorek lub amulet wykonany z kamiennego otoczaka, również posiadający wydrążony pośrodku otwór, a także kryształy górskie odkryte w grubej warstwie węgla drzewnego w miejscu pradawnego paleniska. Zdaniem naukowców odkrycie na wyspie St Martin's świadczy o długotrwałej obecności ludzi na wyspach Scilly w okresie neolitu, o czym wcześniej nie wiedziano ze względu na brak materiału badawczego. Według Henrietty Quinell, eksperta w dziedzinie neolitycznej ceramiki, znalezisko na wyspie St Martin's jest jednym z największych zbiorów neolitycznych naczyń, jakie zostały odkryte dotychczas w całej południowo-zachodniej Anglii. (PAP) jot/ mrt/ Polub na Facebook:
Thank You for printing content from Shtetl Portal. Toggle navigation. My account; Facebook; YouTube; pl; en; de; he; צור קשר; Kontrast
Późna epoka kamienia, neolit, trwała w Europie od około 5 500 r. zaś w Mezopotamii od około roku 11 000 r. Samo pojęcie neolitu wprowadził w 1876 r. antropolog John Lubbock w celu odróżnienia epoki kamienia łupanego od epoki, w której występuje już kamień gładzony. Jest to czas, w którym pojawiła się ceramika, jednak wykonywana przede wszystkim ręcznie, jeszcze bez koła garncarskiego. Megality to kolejne, bardzo charakterystyczne dla neolitu zjawisko. Megalitami nazywamy budowle i obiekty, które zostały wykonane z ogromnych bloków i głazów skalnych. Istnieje duża różnorodność tych obiektów, jednak najbardziej charakterystyczne to: kurhany (grobowa budowla podziemna), dolmeny (grobowce megalityczne składające się z jednej komory), menhiry (wolnostojące głazy umieszczane pionowo, czasem tworzyły całe kompleksy), kromlechy (megalityczne budowle utrzymywane w kolistym kształcie), cykolity (kamienne kręgi, które były budowane z pojedynczych głazów). Upowszechnianie wszelkiego rodzaju naczyń ceramicznych wiązało się z niejaką rewolucją neolityczną. Ludy pierwotne zaczęły udomowianie i hodowanie zwierząt a także uprawę roślin, co przyczyniło się do rozwoju osadnictwa. Domy budowano głównie z suszonej gliny. Na sztukę w tym czasie (po 9 500 r. składały się prawie wyłącznie idole, figurki przedstawiające uproszczone sylwetki kobiece. Od 8 200 r. idole mają coraz bardziej podkreślone twarze i genitalia. Z tego czasu pochodzi dwumetrowa postać mężczyzny, najstarszy zachowany posąg odnaleziony w osiedlu Balıklıgöl. W miejscowościach takich jak Gobekli Tepe, Nevali Cori, Hačilar i Çayönü Tepesi, położonych na terenie dzisiejszej Turcji, odnaleziono zabytki świadczące o powstaniu pierwszych kamiennych świątyni już w neolicie. W Nevali Cori zachował się wykonany w glinie relief, przedstawiający najprawdopodobniej uczestników rytuału ofiarnego. Na Peloponezie znajduje się jedno z bardziej ciekawych stanowisk neolitycznych. To jaskinia Franchthi, która była siedzibą jednego z ludów myśliwskich. Z tego miejsca zachowały się między innymi ceramiczne naczynia oraz figurki. Najsłynniejszym obiektem pochodzącym z okresu neolitu jest oczywiście, wzniesione około 2600-2000 r. Stonehenge. Jest to wspaniały przykład monumentalnej architektury tego okresu. Największy blok skalny ma 7 metrów długości i waży 50 ton. Olbrzymi krąg został skorelowany ze światłem słonecznym w czasie przesilenia letniego, stąd przypuszczenia, iż mógł on służyć właśnie obrzędom odprawianym podczas kultu solarnego. Etapem przejściowym, kończącym epokę kamienną, a rozpoczynającą epokę brązu był nazywany przez paleontologów eneolit, czyli epoka miedzi.
. 303 17 12 155 406 142 93 0
mogiła z okresu neolitu
